ေက်ာင္းပံုျပင္

ေနရစ္ခဲ႔ေတာ့
ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးေရ................

ဒီေနရာမွာပဲ
မ်က္စိသူငယ္ နားသူငယ္နဲ႔
အလြဲလြဲအေခ်ာ္ေခ်ာ္
ဒုကၡေတြ ထည္လဲတြဲရင္း
ငါတို႔ စတင္ဆံုဆညး္ခဲ႔ၾကတာေပါ့။

ဒီေနရာမွာပဲ
အသည္းတံခါးကိုအၾကိမ္ၾကိမ္ေခါက္
တိမ္ေရာင္စံုေတာက္တဲ႔ ေန႔ေတြမွာ
ေက်ာက္စခန္းကို အေခါက္ေခါက္ေရာက္ခဲ႔ၾကတယ္။

ဒီေနရာမွာပဲ
အလြဲေတြ အသၤေခ်န႔ဲ
အသဲေတြ ခဏခဏကြဲေတာ့
တြဲစရာေတြ ကိုယ္စီေပ်ာက္ရင္
၁၇ မုိင္ကို အရက္ေသာက္ေရာက္ခဲ႔တယ္။

ဒီေနရာမွာပဲ
အိတ္ေတြအခါခါ ေပါက္သလို
ပိုက္ဆံေတြ အခါခါျပတ္ေတာ့
အေဒၚ အဖြား၊ေဆြမ်ဳိးေတြနဲ႔
အေမပုိက္ဆံအိပ္ထဲ႔ အခါခါႏူိက္ခဲ႔ရတယ္။

ဒီေနရာပဲ
သူ႔အပူကို ကိုယ့္အပူလိုေ၀မွ်
ညီမွ်စြာခ်စ္ရင္း
ေမာင္ႏွမလို ေႏြးေထြးမူ႔နဲ႔
အေၾကြးေတြလဲ အေပးအယူမွ်ခဲ႔ၾကတယ္။

ဒီေနရာမွာပဲ
စာေတြအတူတူက်က္ရင္း
ပါလာေတြ ေမွ်ာ္ေတာ္စိုက္လို႔
ေပၚလာရင္ ၀ယ္သမွ်ေတြ ခ်ကာေကၽြးေတာ့
ဆိုသမွ် သီခ်င္းေတြက သိပ္ေကာင္းတယ္လို႔
၀မး္ေျမာက္စြာ အားေပးခဲ႔ၾကတယ္။

ဒီေနရာမွာပဲ
ညေနဆို ေရႊေရာင္ေတာက္ရင္
ေကာင္းမေလးေတြ ေငးကာၾကည့္မိ
သိမ္ေတာ္ၾကီးထဲ ေရာက္ခဲ႔တယ္။

ဒီေနရာမွာပဲ
အတြဲမရွိေတာ့
အားက်ကာ ေပ်ာ္ခ်င္စိတ္နဲ႔
ေျပာျပရင္ ယံုႏိုင္စရာမရွိတဲ႔
အတြဲေတြ သိပ္ကိုမ်ားေသာ
ေက်ာက္စခန္းသို႔လဲ အေရာက္လွမး္ခဲ႔ ၾကတယ္။

ဒီေနရာမွာပဲ
အဆင္မေျပတာအၾကိမ္ၾကိမ္ေတြ႔ေတာ့
လိုသမွ်ေတြ အဆင္ေျပဖို႔
ေရြေက်းနားလဲ အတူတူေရာက္ခဲ႔ၾကတယ္။

ဒီေနရာမွာပဲ
စာမရတာသိပ္ကိုမ်ားေတာ့
ေဘးဘီၾကည့္ကာေနာက္ကို ေမးတယ္
(နင့္ရရင္ငါကို ျပဦးလို႔)
ဆရာလစ္ရင္ ေကာ္ပီလဲ ကူးခဲ႔ၾကတယ္။

ဒီေနရာမွာပဲ
သံုးႏွစ္တာ က်င္လည္ခဲ႔ေပမဲ႔
အေတြးယွက္လို႔ အေရြးခက္ခဲ႔ ၾကေတာ့
ေနာက္ဆံုးမွာ တုိင္ကြယ္ကာ ဖိုင္နယ္တန္းမို႔
အိမ္အျပန္လမ္းမွာ အလြမ္းေတြနဲ႔
အေပါင္းအသင္းေတြ ေရာင္းရင္းေဆြမ်ားနဲ႔
ေပ်ာ္ခဲ႔တဲ႔ ႏွစ္ကာလေတြကို
ဗန္္းေမာ္ computer college ၾကီးနဲ႔အတူ
ရင္မွာ ယေန႔ထိ သတိရေနဆဲပါ ။ ။
(ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးႏွင့္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားစြာကို အစဥ္သတရ လ်က္ )
ရန္ရွင္းကို